By Rome Declaration (2017) and the Declaration on the Formation of the USSR (1922). Coincidence?
Jacek Międlar
On the 25th of March 2017 leaders of 27 EU member states, European Council, European Parliament and the European Commission signed the Roman Declaration. Not accidentally, this document bears a strong resemblance to the Declaration of the Creation of the USSR from 1922. It shouldn’t really surprise us though, since West state apparatus was based mostly on the foundation of theories proclaimed by Rosa Luxemburg.
Rosa Luxemburg, who was a Jewish communist activist in Poland and Germany at the turn of 19th and 20th century, believed – among others – that Poles’ fight for independence was doomed to fail due to the inevitable rising of working class, which couldn’t happen in a society with variety of nations. Her ideas are being fulfilled now, because European Union in its current shape is nothing but a Marxist dream come true. Immortal Rose thought that small nations and small countries should disappear or be marginalized due to their limited economic capabilities. Isn’t that exactly what European Union does today? Does Brussels take into consideration the minorities of its Marxist apparatus or are all the important decisions made by German and France? Undoubtedly, Rosa Luxemburg’s requests for the rising of Marxist, disdaining traditional values and nationalities European kolkhoz, are what European Union is built upon.
Rome Declaration
The Roman Declaration from the 25th of March was full of paeans concerning European Union.
“We have built a special Union with shared institutions and strong values, a community of peace, freedom, democracy, human’s rights and rule of law, one of the greatest economics in the world, providing unprecedented level of social security and welfare,” said EU representatives.
“European unity started out as a dream of few and expanded to be a hope of many. Europe became oneness. Today we are united and stronger than ever, millions of people in the Europe benefit from expanded Union, that has fought through the old divisions.” – The Rome Declaration
They later pull the wool over the eyes and went on about the need of protecting their borders and fighting with the growing migration pressure. The problem is, behind those laudable slogans, it’s the EU itself who creates that pressure, destructing christianity by confronting fundamental Islam with lethargic West civilization.
The EU’s politicians claimed that EU is undivided and indivisible and it holds “Europe’s future in its hands.” Self-glorification of the Roman Declaration ends with words: “We, as leaders, have come together to make a change for the better. Europe is our joint future.”
It seems as though they have decided to officially confirm the realization of communist activist’s postulates. Isn’t that indeed what Rosa Luxemburg wanted? Wasn’t she fighting for 'united Europe’, even if that meant getting rid of nationalities or at least taking away part of their independence? Didn’t she aim to destroy traditional values, which is exactly what European Union does with LGBT propaganda or by incorporating radical Islam into its land?
Considering all that, resemblance between the Roman Declaration and the Declaration of the Creation of the USSR (30th December 1922) shouldn’t surprise us at all. They both have ensured respect for law, freedom and equality, cooperation between countries, as well as right to withdrawal from the treaty, which, as we now know by looking at the Great Britain’s case, is very convoluted and difficult. Moreover, the fourth paragraph of the Declaration of the Creation of the USSR from 1922 also assumed that number of representatives from a certain union republic will depend on the quantity of its citizens. That’s almost exactly how choosing Members of European Parliament looks like today.
“The will of nations of Soviet republics, which have recently gathered on rants and unanimously made the decision of creating the Union of Soviet Socialists Republics, is a reliable warranty of this Union being a self-imposed association of equal nations and that each of the republic has a right to withdrawal from the Union, as well as the Union being open to all of the Soviet Social Republics both already existing and those to be made. It’s a warranty of this Union being a capstone for foundations of a peaceful cooperation between nations that came into life in October, 1917, it’s a sign, that this will become a real stronghold against capitalism and a new, determined step towards unifying all people of work from all the countries in one great Soviet Socialists Republic.” wrote USSR representatives.
What Rose Luxemburg wanted, was an apparatus encompassing entire Western Europe. It’s supposed to be a mapping of what communists did 3 years after her death, at the end of 1922. Naturally, Soviets had different methods of destroying their reviled Christianity, but it seems as though EU’s ways are even more efficient. Though Rose didn’t live long enough to see her postulates being fulfilled, her theory still lives on and currently serves as a guideline for the EU members, who, just like representatives of Soviet Republics, are “on a way to unify all countries” into one European kolkhoz inspired by the USSR.
Translated by Dominika Głowa
Source: Deklaracja Rzymska (2017) a Deklaracja o utworzeniu ZSRR (1922). Przypadek?
In document called „White Paper On The Future Of Europe” https://ec.europa.eu/commission/sites/beta-political/files/white_paper_on_the_future_of_europe_en.pdf
in the introduction, the Ventotene Manifesto was referred to as a plan for Europe.
The Manifesto of Ventotene was written by the Italian communist Altiero Spinelli
https://www.cvce.eu/content/publication/1997/10/13/316aa96c-e7ff-4b9e-b43a-958e96afbecc/publishable_en.pdf
Few qoutes from Manifesto:
1.The question which must first be resolved, and if it is not then any other progress made up to that point is mere appearance, is that of the abolition of the division of Europe into national, sovereign states.
2. In an effort to describe in greater detail the content of this guideline, while pointing out that the convenience of each point of the programme, and the way it is to be effected, must always be judged in relationship to the premise by now accepted as indispensable: European unity
3. to break decisively economic autarchies, the backbone of totalitarian regimes
4.in order to constitute a steady federal state, that will have at its disposal a European armed service instead of national armies.
5. it will have sufficient means to see that its deliberations for the maintenance of common order are executed in the single federal states
6.This dictatorship by the revolutionary party will form the new state, and, surrounding this state will grow the new, genuine democracy.
7.In order to respond to our needs, the European revolution must be socialist
Siedem najważniejszych zdań z Manifestu z Ventotene:
1. Pierwszym zadaniem, bez rozwiązania którego wszelki postęp będzie tylko złudzeniem, jest ostateczne zlikwidowanie granic dzielących państwa suwerenne.
2. Adekwatność i realizacja każdego pojedynczego punktu programowego musi być badana pod względem jego zgodności z bezdyskusyjnym warunkiem europejskiej jedności.
3. Trzeba ostatecznie skończyć z gospodarczą samowystarczalnością, która stanowi kręgosłup totalitarnych reżimów.
4. Chodzi o stworzenie państwa federalnego, które stoi na własnych nogach i dysponuje europejską armią zamiast armiami narodowymi.
5. Potrzeba wystarczającej ilości organów i środków, żeby w poszczególnych państwach związkowych wprowadzić zarządzenia wydane w celu utrzymania porządku ogólnego.
6. Nowe państwo, a z nim nowa, prawdziwa demokracja powstanie dzięki dyktaturze rewolucyjnej partii.
7. Europejska rewolucja musi być socjalistyczna.
FRAGMENTY MANIFESTU Z VENTOTENE
http://www.historiasztuki.com.pl/strony/021-12-00-ANTYKULTURA-SYSTEM.html
Poniżej przedstawiam kilka fragmentów z Manifestu z Ventotene, czyli ideowego programu Unii Europejskiej, z tłumaczeniem okrągłego języka propagandowych haseł na język faktów:
„Pierwszym zadaniem, bez rozwiązania którego wszelki postęp będzie tylko złudzeniem, jest ostateczne zlikwidowanie granic dzielących Europę na suwerenne państwa”,
/tłumaczenie/ Istnienie suwerennych państw jest sprzeczne z ideą „postępu”, a ich likwidacja nie jest celem, a jedynie warunkiem wprowadzania postępu. Po to, żeby postęp był trwały, państwa suwerenne muszą być zlikwidowane „ostatecznie”, to znaczy w taki sposób, żeby nigdy nie mogły się odrodzić. Ponieważ podstawą suwerennych państw są wspólnoty narodowe, ostateczną likwidację suwerennych państw umożliwi tylko likwidacja wspólnot narodowych.
„Wolna i zjednoczona Europa jest niezbędnym warunkiem dla wprowadzenia nowoczesnej kultury, której rozwój powstrzymał epokę totalitaryzmu. Jeśli tylko zostanie osiągnięty ten cel, będzie można podjąć znowu historyczny proces przeciwko społecznej niesprawiedliwości i przywilejom.”,
/tłumaczenie/ Dopiero po likwidacji suwerennych państw narodowych będzie można zlikwidować tradycyjną kulturę europejską i wprowadzić nowoczesną kulturę marksistowską (która powstrzymała rozwój faszyzmu), a dopiero po wprowadzeniu kultury marksistowskiej będzie można powrócić (podjąć) do wprowadzania system komunistycznego (przeciwnego niesprawiedliwości i przywilejom).
„Europejska rewolucja musi być socjalistyczna, żeby mogła sprostać naszym potrzebom; musi opowiedzieć się za emancypacją klasy robotniczej i stworzeniem ludzkich warunków życia.”,
/tłumaczenie/ Europejska rewolucja ma sprostać potrzebom „naszym”, czyli potrzebom zwolenników rewolucji. Jeżeli musi być socjalistyczna, to jej skutkiem musi być państwo socjalistyczne realizujące socjalistyczną gospodarkę planową. Dla realizacji „naszych potrzeb” rewolucja musi „opowiedzieć się” za emancypacją klasy robotniczej i stworzeniem ludzkich warunków życia. Rewolucja musi „opowiedzieć się” za emancypacją klasy robotniczej i stworzeniem ludzkich warunków pracy, co wcale nie oznacza, że klasa robotnicza musi się koniecznie wyemancypować.
„Zgodnie z podstawową zasadą socjalizmu – wobec której ogólna kolektywizacja była tylko pospiesznym i błędnym wnioskiem – siły wytwórcze nie powinny panować nad człowiekiem, ale tak, jak wcześniej siły natury, zostaną one podporządkowane człowiekowi, racjonalnie kierowane i kontrolowane, żeby zapobiec niebezpieczeństwu, że szerokie masy staną się ich ofiarą.”
/tłumaczenie/ Zgodnie z podstawową zasadą socjalizmu nowe państwo prowadzić będzie socjalistyczną gospodarkę planową (kierowaną i kontrolowaną przez super-władzę super-państwa), żeby zapobiec niebezpieczeństwu, że szerokie masy staną się ofiarą gospodarki wolnorynkowej, czyli nieludzkich praw prywatnej własności, wolnej konkurencji i konsumpcjonistycznej pogoni za dobrobytem.
„Własność prywatna musi być – w zależności od sytuacji – zniesiona, ograniczona, skorygowana albo rozszerzona i to nie według jakichś dogmatycznych zasad.”
/tłumaczenie/ Prawo własności nie może wynikać z jakiejś dogmatycznej zasady, czyli z przepisów bezwzględnie obowiązującego prawa, albo dogmatycznych „praw człowieka”, ale będzie dowolnie znoszone (wywłaszczanie), ograniczane (dzierżawa terminowa), korygowane (państwowa redystrybucja – zabrać tym, którzy mają i dać tym, którzy chcą mieć), albo rozszerzane (nadanie) według zasad ustalanych w zależności od sytuacji przez super-władzę super-państwa.
„Adekwatność i realizacja każdego pojedynczego punktu programowego musi być badana pod względem jego zgodności z bezdyskusyjnym warunkiem europejskiej jedności.”
/tłumaczenie/ Jedność europejska, czyli likwidacja suwerennych państw jest „bezdyskusyjna”, a więc jakiekolwiek działania, które mogłyby zahamować lub uniemożliwić proces integracji są niedopuszczalne. Jednym kryterium oceny działań jest ich przydatność dla likwidacji suwerennych państw, a nie przydatność dla realizacji jakichkolwiek innych celów, gdyby uniemożliwiały one europejską jedność.
„Partia rewolucyjna nie może powstawać w decydujących chwilach w wyniku amatorskiej improwizacji, ale musi już teraz wypracować przynajmniej podstawowe stanowisko polityczne, sformułować linie kierunkowe własnej działalności i stworzyć własne kadry. Partia nie może opierać się na masie heterogenicznych elementów, których wspólnym celem – z uwagi na antyfaszystowskie korzenie – była negacja i załamanie totalitarnego reżimu, a które po osiągnięciu celu podążyły własnym drogami.”
/tłumaczenie/ Partia rewolucyjna jest partią kierowaną przez awangardowe kadry, realizującą sformułowane przez te kadry stanowisko polityczne i działająca według wyznaczonych linii kierunkowych, a nie partią masową, kompletowaną spontanicznie, wypracowującą swój program w wyniku ścierania się stanowisk jej członków. Europejska partia rewolucyjna jest leninowską partią rewolucyjnej awangardy realizującą zasadę centralizmu demokratycznego.
„Ze stale rosnącej grupy sympatyków partia powinna wciągać do współpracy tylko tych, którzy europejską rewolucję uczynili głównym celem swojego życia, którzy z dnia na dzień świadomie wypełniają swoje zadanie i dbają o interes ruchu, również w najtrudniejszych warunkach nielegalności (pisane w 1941 r.) i tworzą stabilną sieć wspierającą płynną sferę ruchu sympatyków.”
/tłumaczenie/ Kadrę partii typu leninowskiego tworzą rewolucjoniści zawodowi, dla których europejska rewolucja socjalistyczna stanowi najwyższy cel życiowy i którzy dla realizacji tej idei gotowi są podjąć działania sprzeczne z prawem.
„Nasz ruch czerpie pewność co do celów i kierunków działania nie z rozpoznania jakiejś nie istniejącej jeszcze woli ludu, ale ze świadomości reprezentowania najgłębszych potrzeb nowoczesnego społeczeństwa. Dzięki niej nasz ruch wyznacza linie kierunkowe nowego porządku, narzucając jeszcze nieuformowanym masom pierwszą społeczną dyscyplinę. Nowe państwo powstanie dzięki dyktaturze rewolucyjnej partii i dla nowej, prawdziwej demokracji.”
/tłumaczenie/ Ciemny, nieuformowany, reakcyjny (bo nienowoczesny) europejski motłoch (czyli wszyscy eurosceptycy bez względy na narodowość, rasę, światopogląd, wyznanie i posiadaną wiedzę oraz stopnie naukowe) nie jest w stanie ani zrozumieć, ani wyrazić potrzeb nowoczesnego społeczeństwa. Potrzeby te rozumie i reprezentuje kadrowa partia zawodowych rewolucjonistów. Dlatego partia, czerpiąc pewność co do celów i kierunków działania z poczucia swej historycznej misji (zapewne wynikającej z teorii i kultury marksistowskiej), ma prawo do narzucenia temu ciemnemu motłochowi społecznej dyscypliny, stosując rewolucyjną dyktaturę, czyli terror.
„Nieprzydatni starzy zostaną wyeliminowani, a wśród młodych trzeba obudzić nową energię.”
/tłumaczenie/ Ludzie mający psychikę skażoną tradycyjną, reakcyjną kulturą będą eliminowani przynajmniej z życia publicznego (istnieją różne metody eliminacji, od wyrzucania ze stanowisk kierowniczych, przez zamykanie w więzieniach i szpitalach psychiatrycznych, aż po eutanazję prewencyjną). Siłą nowej rewolucji jest młodzież, czyli nowy proletariat – pisane w 1941 r., gdy na miejsce starego proletariatu przemysłowego wyznaczono nowy proletariat młodzieżowy, zastąpiony w latach 70-tych jeszcze nowszym proletariatem, czyli mniejszościami seksualnymi – próbowano również do nowego proletariatu dokooptować pedofilów, ale próby nie powiodły się i czasowo je zawieszono.
I na koniec najważniejszy, bo najszczerszy cytat:
„Chodzi o stworzenie państwa federalnego, które stoi na własnych nogach i dysponuje europejską armią zamiast armiami narodowymi. Trzeba ostatecznie skończyć z gospodarczą samowystarczalnością, która stanowi kręgosłup totalitarnych reżimów. Potrzeba wystarczającej ilości organów i środków, żeby w poszczególnych państwach związkowych wprowadzić zarządzenia wydane w celu utrzymania porządku ogólnego.”
/tłumaczenie/ Ponieważ jest oczywiste, że europejskie państwo socjalistyczne likwidując wolny rynek i motywację do pracy tworzy warunki do korupcji i nepotyzmu, więc popaść w ekonomiczną nędzę i doprowadzić do wybuchu niepokojów społecznych. Dlatego musi ono dysponować sprawnym aparatem terroru umożliwiającym zmuszanie państw związkowych i ich ludności do posłuszeństwa (utrzymanie porządku ogólnego). Ponieważ władza państwa socjalistycznego nie może liczyć na lojalność armii państw związkowych ani ich dowództw, armie te muszą być zlikwidowane i zastąpione jedną, lojalną wobec władzy centralnej armią europejską (w sprzyjających warunkach historycznych armia ta może również zanieść sztandar rewolucji na inne kontynenty).
Konieczna jest również likwidacja samowystarczalnych gospodarek państw związkowych, ponieważ nawet w przypadku, gdyby pozbawione armii społeczeństwa tych państw próbowały stawiać opór brukowcami, sztachetami kosami, a nawet gołymi rękami, zawsze można wziąć je głodem i chłodem, wstrzymując dostawy zaopatrzenia, odcinając dopływ energii elektrycznej lub zakręcając kurek z gazem.
/źródło: https://web.archive.org/web/20090106225303/http://www.altierospinelli.org/manifesto/de/manifesto1944de_en.html/
http://www.altierospinelli.org/manifesto/de/manifesto1944de_en.html