Ten wpis rozpoczyna serię wpisów dotyczących między innymi: Johna Money’a, Alfreda Kinsey’a, teorii tożsamości płciowej (role płciowe), wszelkich wcieleń pozycji pedofilskich w DSM opartych na obopólnej zgodzie. W tej części skupię się na seksuologu ze szpitala John Hopkins, dr Johnie Money’u, odpowiedzialnym za teorię (i promocję) Ról płciowych/Tożsamości Płciowej (zaburzeń) i pedofilii za obopólną zgodą. Wykażę, że chociaż teoria Tożsamości Płciowej okazała się fałszywa już w połowie lat 70 to umożliwiła rozprzestrzenianie się normalizacji niektórych parafilii i otworzyła drzwi dla przyszłej normalizacji pedofilii.
Zachowania seksualne i charakterystyka orgazmu – Alfred Kinsey
John Money urodził się w Nowej Zelandii w 1921 roku. Na Uniwersytecie Wiktorii w Nowej Zelandii studiował filozofię i psychologię.
W 1947 roku, w wieku 26 lat, John Money wyjechał do USA, aby zdobyć doktorat, który później otrzymał w 1952 roku na Harvardzie. To właśnie wtedy, gdy Money studiował na Harvardzie, bardzo zainteresował się hermafrodytyzmem i seksuologią. Z Harvardu J. Money trafił do szpitala Johna Hopkinsa i utworzył Biuro Badań Psychohormonalnych.
W pierwszych latach (lata 50.) pracy w szpitalu John’s Hopkins J. Money, dzięki swojej fiksacji na interseksualizmie, a zwłaszcza „naprawianiu” niemowląt z niejednoznacznymi genitaliami, John Money pomógł opracować model płci wychowawczej/hodowlanej [płci przypisywanej] dla niemowląt interseksualnych lub przypuszczalnie interseksualnych.
„…Podstawową ideą było to, że potencjał każdego dziecka do „normalnej” tożsamości płciowej należy zmaksymalizować, sprawiając, że jego ciało, wychowanie i umysł dopasowuje się tak bardzo, jak to możliwe. Z powodu przekonania, że trudniej było chirurgicznie skonstruować chłopca niż dziewczynkę, większość dzieci z interseksualnymi kłopotami tworzono tak kobieco, jak to możliwe, wykorzystując chirurgię, endokrynologię i psychologię. „Udany” pacjent był tym, który został uznany za stabilnego i „normalnego” (tj. heteroseksualnego) według przypisanej płci. (W erze ekip napadających na gejowskie bary, nie jest zaskakujące, że homoseksualizm wydawał się dla większości z tych profesjonalistów nie do utrzymania).” – What’s the history behind the intersex rights movement?
Dr John Money i Teoria Tożsamości Płciowej
Pracując (zmieniając/majstrując) z interseksualnymi (dzieci-dorośli) John Money zaczął wierzyć (teoretyzować), że wszyscy posiadamy (jak to nazwał) tożsamość płciową niezależną od naszej płci biologicznej i JEŻELI tożsamość płciowa jest konstruowana społecznie (przez rodziców/rodzina itp.) do czasu osiągnięcia wieku dwóch i pół lat, człowiek, niezależnie od płci biologicznej, może i będzie funkcjonować jako płeć uspołeczniona („płeć przypisana może wykraczać poza morfologię zewnętrznych narządów płciowych”.
„Z całości dowodów hermafrodytycznych” – napisał (John Money) w 1955 r. – „konkluzja, która wyłania się z tego, jest taka, że zachowania seksualne oraz orientacja mężczyzn i kobiet nie mają wrodzonej, instynktownej podstawy. Zamiast wrodzonej teorii instynktownej męskości lub kobiecości, dowody hermafrodytyzmu popierają koncepcję, że psychologicznie, seksualność nie jest zróżnicowana od urodzenia i że staje się zróżnicowana jako męska lub żeńska w trakcie różnych doświadczeń czasu dorastania.” Krótko mówiąc, John Money wysunął pogląd, że ludzie kształtują siebie jako chłopcy lub dziewczęta w zależności od tego, czy są ubrani na niebiesko czy różowo, noszą imię męskie lub żeńskie, ubrani w spodnie lub sukienki, dostają broń lub lalkę do zabawy. Wiele lat później J. Money opisał, w jaki sposób doszedł do swoich bardziej radykalnych teorii na temat ludzkich zachowań seksualnych. „Często bawię się pomysłami i wypracowuję potencjalne hipotezy” – zadumał się. „To jest jak gra w science fiction.” – As Nature Made Him: The Boy Who Was Raised as a Girl https://www.rulit.me/books/as-nature-made-him-the-boy-who-was-raised-as-a-girl-read-363047-9.html
Oznacza to, że gdyby dziecko urodziło się mężczyzną, ale wychowało się jako dziewczyna społecznie (myśl różowy), biologiczny mężczyzna uwierzyłby/funkcjonowałby wygodnie jako dziewczyna/kobieta. Ta zmienna teoria tożsamości płciowej wyłoniła się TYLKO i wyłącznie z [anomalii] rzadkich przypadków dzieci interseksualnych.
Druga obsesja Johna Money’a rozwinęła się po tym, jak dowiedział się o autoginefili/transseksualistce Christine Jorgensen, której zmiana płci (na wczesnym etapie) została uznana za sukces. Transseksualiści cieszyli się największym zainteresowaniem Johna Money’a, ale jak większość (nawet dzisiaj) badających transpłciowość, John Money nigdy nie zadał sobie trudu, by prowadzić dalsze obserwacje, że zmiana Jorgensen była porażką społeczną i medyczną, ponieważ później zmarł przedwcześnie z powodu nowotworów wielu narządów.
John Money następnie rozpoczął krucjatę:
„… aby ustanowić szpital Johns Hopkins jako pierwszy szpital w Ameryce, który podejmuje się operacji transseksualnych, J. Money wiedział, że najpierw będzie musiał zabrać na pokład szanowanego lekarza. (Sam J. Money był psychologiem i nie posiadał jakiegokolwiek medycznego stopnia.) Zwrócił się najpierw do doktora Howarda Jonesa, ginekologa z Johns Hopkins, który doskonalił techniki chirurgiczne do przypisywania płci niemowlętom będącym interseskualnymi pacjentami Money’a. „Pamiętam – mówi Jones – że przez wiele miesięcy, a może nawet lat John wciąż zadawał pytanie, czy nie powinniśmy zająć się przypadkami transseksualnymi.” – As Nature Made Him: The Boy Who Was Raised as a Girl https://www.rulit.me/books/as-nature-made-him-the-boy-who-was-raised-as-a-girl-read-363047-10.html
Dr Howard Jones nie czuł się komfortowo z myślą przeprowadzania operacji na osobach nie interseksualnych, więc John Money zwrócił się do ojca chrzestnego transseksualizmu, Harry’ego Benjamina. Z pomocą Benjamina John Money doprowadził do tego, że szpital Johns Hopkins stał się PIERWSZĄ kliniką w Ameryce (1965) zajmującą się transseksualistami, nazwaną przez Johna Money’a jako Klinika Tożsamości Płciowej. Najwyraźniej własne wypaczone psychoseksualne upodobania Money’a podsycały jego dozgonną obsesję na punkcie interseksualistów/transseksualistów.
„Cierpiałem z powodu winy bycia mężczyzną … Nosiłem piętno niegodziwej seksualności mężczyzny” – to znaczy penisa i jąder. „Zastanawiałem się : czy gdyby świat był naprawdę lepszym miejscem dla kobiet, gdyby nie tylko zwierzęta hodowlane, ale także ludzie płci męskiej byli kastrowani po urodzeniu.” https://spectator.org/50122_nurtured-death/
Co ciekawe, pomimo swojej Teorii Tożsamości Płciowej, mówiącej że tożsamość płciowa MUSI być ukształtowana przed osiągnięciem wieku dwóch i pół lat, aby zakończyła się sukcesem (według Money’a), to całkowicie zignorował tę teorię w odniesieniu do transseksualistów. Nie miał też sposobu, by udowodnić swoją Teorię Tożsamości Płciowej, z powodu etycznych naruszeń podczas eksperymentów na dzieciach. Błąd medyczny, który miał miejsce w 1966 roku w postaci spartaczonego obrzezania, dał okazję do zmiany tego wszystkiego dla dr Johna Money’a, Ruchu Wyzwolenia Kobiet (radykalny feminizm) i transgenderyzmu jakiego znamy dzisiaj.
David Reimer – Mężczyzna wychowany jako dziewczyna po utracie penisa przy obrzezaniu – napisy PL
Ponieważ książka Johna Colapinto As Nature Made Him dokumentuje dokładną relację o tragicznej historii Davida Reimera, na potrzeby tego wpisu przedstawię tylko podstawy. W 1965 roku Ronowi i Janet Reimer urodziła się para identycznych męskich bliźniaków (Bruce i Brian). Osiem miesięcy po ich urodzeniu mieli zostać rutynowo obrzezani, a zamiast tego pierwszy operowany bliźniak (Bruce) został okropnie okaleczony:
„Był poczerniały i przypominał trochę sznurek. I sięgał aż do podstawy, aż do jego ciała.” Dla Rona penis wyglądał „jak kawałek węgla drzewnego. Wiedziałem, że po czymś takim się nie podniesie.” Niemniej jednak Janet zapytała urologa: „Czy nadal będzie rosnąć, i po prostu będzie miał małego penisa?” Lekarz potrząsnął głową. „Nie wydaje mi się. Nie tak to działa”. W ciągu następnych kilku dni prącie małego Bruce’a wyschło i rozpadło się na kawałki. Nie minęło wiele czasu, zanim wszystkie ślady narządu zniknęły całkowicie.”
Penis Bruce’a został nieodwracalnie uszkodzony, a jego młodzi, naiwni, przerażeni rodzice nie wiedzieli, co robić ani gdzie się zwrócić. Dziesięć miesięcy później przez przypadek zobaczyli program z udziałem Johna Money’a, który mówił o tożsamości płciowej i jego sukcesach zarówno z osobami interseksualnymi, jak i transseksualnymi.
Pediatra o pozwalaniu dzieciom na zmianę płci – Michelle Cretella
Nie minęło dużo czasu, zanim Reimerowie skontaktowali się z Money’em, który poczuł się, jakby trafił w „szóstkę w totolotka”, nie tylko mógł udowodnić swoją Teorię Tożsamości Płciowej w związku z tym, że Bruce zostałby wychowywany jako dziewczynka, ALE także Bruce był marzeniem eksperymentatorów, bo miał identycznego bliźniaka, Briana. John Money szybko przekonał Rona i Janet, że Bruce może i powinien (dla własnego dobra) zostać wychowywany jako dziewczynka. Wynik tej sprawy miał raz na zawsze udowodnić, że wychowanie mężczyzny i kobiety kształtuje zachowanie bardziej niż natura, a przynajmniej tak twierdził John Money.
Bruce’owi zmieniono imię na Brenda, aby dopasować jego NOWĄ Tożsamość Płciową i wkrótce został chirurgicznie zmasakrowany, aby przygotować malucha do późniejszych operacji, podczas których miała zostać wyrzeźbiona dziura w jego ciele, która miałaby spełniać funkcje przyjemnościową dla penisa dla jego przyszłego męża:
„Moim głównym zainteresowaniem była sytuacja fizyczna i potencjał chirurgiczny” – mówi Jones. „Czy pacjent był zdrowy i był w stanie wytrzymać operację? – i wszystko co się z tym wiążę. Sprawa była całkiem dobrze dopracowana, zanim w ogóle się zaangażowałem.” Dla Jonesa operacja na Brendzie Reimer była jak rutynowa kastracje, które wykonywał na hermafrodytycznych dzieciach w ciągu ostatnich dwunastu lat – i najwyraźniej szpital Johns Hopkinsa postrzegał tę operację w ten sam sposób. Władze szpitala odmówiły komentarza w tej sprawie, ale osoba zajmująca się public relations w Johns Hopkins, Joanne Rodgers, powiedziała mi zimą 1998 roku: „We wszystkich operacjach, które w latach sześćdziesiątych uważano za eksperymentalne, istniały protokoły w celu zatwierdzenia ich przez odpowiednie komitety i zarządy.” Dr Jones nie pamięta, aby szpital zwołał jakąś specjalną komisję lub zarząd w przypadku tego historycznego przerobienia Bruce’a Reimera na dziewczynkę.” – As Nature Made Him, rozdział 3
Eksperyment Johna Money’a z Tożsamością Płciową na Brendzie Reimer wykroczył daleko poza strony czasopism medycznych i wylądował w salonach ogółu społeczeństwa za pośrednictwem wywiadów telewizyjnych i artykułów prasowych. Nawet magazyn Time chwalił się, że John Money UDOWODNIŁ, że mózgi są modyfikowalne i nie mają płci w chwili urodzenia. Ruch Wyzwolenia Kobiet/Radykalne Feministki szybko podłapały eksperyment Tożsamości Płciowej jako dowód na to, że feminizm może zmienić przyszłość zachowań mężczyzn/kobiet, jeśli dzieci zostaną urabiane w wystarczająco młodym wieku. Chłopców można nauczyć, aby stały się łagodniejszą płcią, a dziewczęta można nauczyć, aby stały się lepsze z matematyki i nauk ścisłych, przynosząc jednocześnie równowagę, harmonię i równość, których od dawna brakuje ludzkości. Czy aby na pewno?
Źródło: Dr. John Money and the THEORY of Gender Identity-A Postmortem (Part 1)
Dr John Money i Teoria Tożsamości Płciowej – cz. 2
Czy chłopców można nauczyć, aby stali się łagodniejszą płcią, a dziewczęta można nauczyć aby stały się lepsze z matematyki i nauk ścisłych, przynosząc jednocześnie równowagę, harmonię i równość, których od dawna brakuje ludzkości?
Krótka odpowiedź na to pytanie jest prosta, NIE, ponieważ pokolenia ludzi udowadniają to raz po raz i będą udowadniać, niezależnie od fałszywych ideologii tożsamości. Jedną z osób, która udokumentowała różnice płciowe wynikające z biologii to Melford Spiro w kibucach izraelskich.
Oto dłuższa odpowiedź:
Aż do czasu, kiedy Brenda/Bruce i jej/jego bliźniak Brian byli nastolatkami, rodzina Reimerów regularnie pielgrzymowała do kliniki Johna Money’a w Johns Hopkins, aby dr Money mógł zobaczyć/przetestować przebieg eksperymentu z Tożsamością Płciową. Rodzice Brendy/Bruce’a zostali również pouczeni, aby utrzymywać regularny kontakt z dr Money’em za pośrednictwem rozmów telefonicznych i listów. To było połączenie rozmów rodzicielskich i osobistych wywiadów z Brendą/Brucem (i Brianem), które dr Money zaczął szeroko publikować, opisując w jaki sposób Brenda/Bruce odniosła sukces w swojej nowej (żeńskiej) tożsamości płciowej. Te same wczesne raporty o postępach są nadal cytowane jako dowód na to, że Tożsamość Płciowa może działać nieprawidłowo, a oraz mając dowodzić, że biologia nie ma magicznego zastosowania do ludzkiego mózgu. Rzeczywistość eksperymentu Tożsamości Płciowej okazała się nieudana, nieetyczna, okrutna, makabryczna i wypaczona.
Prawda jest taka, że Brenda/Bruce nigdy nie zaakceptował tożsamości dziewczyny jej/jemu narzuconej. Bez względu na to, ile sukien była zmuszona nosić, bez względu na to, ile lalek otrzymała w prezencie, bez względu na to, jak długie włosy rosły lub ile razy mówiono jej, jak ładna była. Dr Money zignorował wszystkie dowody powierzone mu przez Reimerów, rodziców Brendy/Bruce’a, w tym jego osobiste doświadczenia i obserwacje Brendy/Bruce. Pomimo niechęci Brendy/Bruce’a lub raczej nieposłuszeństwa wobec tożsamości według której go wychowywano (a raczej jego biologii), dr Money zapewniał Reimerów, że Brenda jest po prostu „chłopczycą” i będzie potrzebować dodatkowej zachęty, by zaakceptować jej kształtowaną tożsamość płciową.
Niektóre formy tej zachęty były ostatecznie odpowiedzialne za samobójstwa obu bliźniaków Reimerów, ale do rzeczy. Podczas jednej z podróży do doktora Money’a, gdy bliźniacy mieli siedem lat, i było oczywiste z tego, co rodzice Brendy powiedzieli mu o jej/jego męskim zachowaniu i tym, co dr Money mógł zobaczyć sam, zaczął próbować pokazywać Brendzie/Bruce’owi, że ona była dziewczyną, pokazując jej to, w jaki sposób nie była chłopcem. Dr Money zadał siedmioletniej Brendzie/Bruce’owi bardzo osobiste, seksualne pytania dotyczące jej/jego narządów płciowych i tego, jak różniły się jej/jego narządy płciowe od jej/jego brata Briana.
Ale doktor John Money nie zatrzymał się na zadawanych pytaniach, kazał też rozebrać się bliźniakom i zmusił Brendę/Bruce’a do obejrzenia genitaliów jej/jego brata, aby zobaczyć, jak się różnią. Następnie dobry doktor zmusił nagą siedmioletnią Brendę/Bruce’a do ułożenia się na czworakach, a następnie zmusił nagiego 7-letniego Briana do usadowienia się za nią i symulacji ruchu posuwania (seks w stylu na pieska). Przez cały czas doktor John Money robił zdjęcia nagich bliźniaków aparatem Polaroid, symulujących ze sobą seks. Te zdjęcia znajdują się gdzieś w dokumentach dr Money’a w Instytucie Kinsey’a. Dr Money następnie poinstruował Reimerów, że powinni uprawiać seks przed bliźniakami, szczególnie przed Brendą/Brucem. Kiedy odmówili, dr Money powiedział pani Reimer, że powinna przynajmniej chodzić po domu/ wykonywać swoje obowiązki domowe nago przed Brendą/Brucem, aby pomóc wzmocnić kształtowaną tożsamość płciową Brendy/Bruce’a.
Jeśli Tożsamość Płciowa była modyfikowalna i wymagała tylko umieszczenia mózgu w kieszonce dziewczyna lub chłopiec, to dlaczego dr Money (oprócz własnej wypaczonej seksualnej przyjemności oglądania dzieci uprawiających seks) musiał zmuszać Brendę/Bruce’a do bycia dziewczyną? Dlaczego po wczesnych publikacjach trąbiących o sukcesie zmiany tożsamości płciowej Brendy/Bruce’a, dr John Money przestał publikować materiały opisujące ciąg dalszy tej sprawy, mimo że pozostawał w kontakcie z Reimerami, dopóki Brenda/Bruce nie stała się młodą nastolatką, której podawano hormony?
Dr John Money ignorował raportowane trudności, z jakimi Brenda/Bruce zmagała się od samego początku zmiany swojej tożsamości płciowej, i opublikował opisy pani Reimer dotyczące dziewczęcych sukcesów Brendy/Bruce’a poza kontekstem. Poprzez zminimalizowanie męskości i męskiego zachowania Brendy/Bruce’a i sprowadzenia tych zachowaniem do opisania ich jako „chłopczyca” dr Money mógł omijać prawdę na tyle, aby jego teoria Tożsamości Płciowej została okrzyknięta sukcesem:
„Rzeczywiście, ponieważ Money często donosił zarówno w prasie popularnej, jak i medycznej o powodzeniu ponownego przypisania [płci], przypadek ten był wskazywany od lat jako kluczowy dowód na pogląd dotyczący społecznej konstrukcji płci.”
„Ta odważna interwencja miała miejsce w kontekście debaty w naukach psychologicznych na temat zdolności dostosowawczej [formowania] płci. Z jednej strony, niektórzy wierzyli, że rozwój psychologiczny i socjalizacja odgrywają dominującą rolę w pojawieniu się poczucia bycia mężczyzną lub kobietą, a John Money był głównym wykładnikiem tego poglądu. Z drugiej strony niektórzy badacze wierzyli, że biologia odgrywa nieredukowalną rolę w pojawieniu się tożsamości płciowej.[2] Jednak nawet ci sceptycy nie mogli zignorować doniesień, które John Money zaczął publikować w 1972 roku, że dziecko-mężczyzna może w pełni wejść w kobiecą tożsamość.[3]” – Ethics and Intersex – Sharon E. Sytsma
„Przypadek został opisany w literaturze medycznej jako sukces na niespotykaną skalę. W 1973 roku w magazynie Time napisano, że ten przypadek „zapewnia silne wsparcie… że konwencjonalne wzorce męskiego i żeńskiego zachowania można zmienić. Podważa również teorię, że główne różnice płciowe, zarówno psychologiczne, jak i anatomiczne, są niezmiennie ustalane przez geny w chwili poczęcia.” Przez dwadzieścia lat ten przypadek był cytowany w licznych podręcznikach dotyczących socjologii, psychologii i ludzkiej seksualności. Badacze badający te tematy wykorzystali ten przypadek jako dowód na to, że płeć jest w dużej mierze produktem socjalizacji i że jeśli interwencja nastąpi wystarczająco wcześnie, dziecko można wychować na płeć inną niż ta, z którą ona lub on się urodziła.” – str. 77, Introduction to Sociology – Henry L. Tischler
To, co John Money opublikował o Tożsamości Płciowej i zostało przekute w szczęśliwą historię, oraz to na co społeczność psychiatryczna, w tym ruch wyzwolenia kobiet/radykalne feministki się rzuciło jak szczerbaty na suchary było kompletnym kłamstwem. Niesamowite jest to że to kłamstwo nadal po dziś dzień ma się dobrze, pomimo wszystkich dowodów przeciwnych:
“Raport implikował, że ponieważ przypadek Johna/ Joan był chwalony przez lata jako przekonujący dowód na konstruktywność płci, ujawnienie ostatecznego wyniku sprawy udowodniło, że teorie konstruktywistów były błędne: płeć była zasadniczo zdeterminowana przez ciało. Rzeczywiście, w ciągu następnych kilku dni i miesięcy pojawiają się doniesienia w licznych publikacjach, których nagłówki to: “Sexual Identity Not Pliable After All, Report Says [Raport mówi, że tożsamość seksualna nie jest elastyczna]” (Angier, “Sexual” A1), “Rethinking Gender Identity” (31), and “The Basis of Sexual Identity” (Roan E1), prowadzą do wniosku, że płeć nie jest przede wszystkim kwestią warunków społecznych, ale raczej kwestią determinowanych biologicznie impulsów. Sprawa miała zilustrować, że „eksperci mylili się” (Gorman 83). Jak to ujął magazyn Time, płeć jest raczej produktem „mózgu” niż uwarunkowań kulturowych, kwestią naturalnych imperatywów niż ról kulturowych i uwarunkowań społecznych.” – Text and Performance Quarterly Vol. 20, No.2, April 2000, pp. 130-149 „A Van with a Bar and a Bed”: Ritualized Gender Norms in the John/Joan Case” – John M. Sloop
„Oczywiście osobną rzeczą jest raportowanie, że dziecko płci męskiej – mające trochę więcej niż dwa lata – może być nakłonione do zachowania typowego dla kobiet, a inną rzeczą jest wiedzieć, że dziecko przechodzi przez okres rozpoczęcia dojrzałości płciowej, dojrzewania i dorosłości o jednoznacznej kobiecej tożsamości. Z biegiem lat sceptycy zastanawiali się nad brakiem dalszych badań i publikacji dokumentujących i potwierdzających dokładnie tę transformację dziecka Reimerów, ale John Money i jego koledzy nie opublikowali takich długoterminowych raportów. Uporczywy psycholog Milton Diamond ostatecznie odnalazł „Brendę Reimer” z którą przeprowadził rozmowę już z dorosłym bliźniakiem w 1995 roku. I opublikował artykuł o swoich odkryciach w 1997 roku.[4] Milton Diamond dowiedział się, że ta interwencja płciowa była porażką i to porażką na wczesnym etapie. Co więcej, próba zmiany płci i przypisania innej płci niż przy urodzeniu dziecka spowodowała ogromne koszty psychologiczne dla dziecka i rodziny. Rodzice od lat wątpili w słuszność swojego wyboru, a dziecko czuło się wykluczone do tego stopnia, że próbowało popełnić samobójstwo. W 1980 roku, za radą lekarza rodzinnego, ojciec „Brendy” ujawnił swojemu dziecku historię wypadku z obrzezaniem i późniejszej transformacji płci. 13-latek natychmiast odzyskał męską tożsamość i wybrał sobie imię David jako swoje imię. Chociaż wiedział, że eksperyment transformacji płciowej się nie powiódł, John Money milczał zawodowo i nadal cytował swoje oryginalne badania na temat dziecka Reimerów jako dowód, że wczesne interwencje mogą kształtować tożsamość płciową i zachowanie dziecka.” – str.140, Ethics and Intersex – Sharon E. Sytsma
Pomimo tego, że Davidowi (wcześniej Bruce/Brenda) powiedziano, kim naprawdę był, tzn. mężczyzną, z fałszywą zniekształconą i wypaczoną Tożsamością Płciową, która została mu przypisana, a wypaczone seksualne nadużycia wobec niego i jego brata za pośrednictwem Johna Moneya nigdy nie mogły zostać od tak po prostu wymazane. Po 13 latach, gdy Brianowi powiedziano, że jego siostra bliźniaczka, to tak naprawdę był jego brat, to prawie załamał się nerwowo. Jego rodzice nie zrozumieli dlaczego, aż do wielu lat później, kiedy chłopcy ujawnili szczegóły sesji symulacji seksu (hetero)seksualnego, którym poddał ich dr John Money. W wieku dojrzewania Brian odczuwał głębokie lęki homoseksualne, poza kazirodczym złym samopoczuciem w związku z wymuszonym symulowanym seksem z innym mężczyzną. Po wielu latach podczas których miały miejsce seksualizowane sesje doktora Johna Money’a z udziałem siostry/brata, a jego życiem domowym wypełnionym ciągłym niepokojem i oszustwem oraz niewidzialny klin między nim a Davidem, Brian Reimer popełnił samobójstwo w wieku 36 lat w 2002 roku. Prawie dwa lata później smutny, zmęczony i przygnębiony Bruce/Brenda/David poszedł w jego ślady, zabijając się strzałem ze strzelby.
John Money nigdy nie przyznał się do porażki swojej teorii Tożsamości Płciowej, mimo że jej porażka została ugruntowana w najwcześniejszych stadiach, tj. Bruce nigdy nie zaaklimatyzował się w byciu Brendą nawet jako małe dziecko. Zamiast tego John Money chwalił się, publikował i szeroko wykładał tylko o rzekomym sukcesie swojej teorii. Opublikowane prace, które wciąż są cytowane dzisiaj jako dowód na to, że Tożsamość Płciowa jest czymś pielęgnowanym przez naszych rodziców i otaczające społeczeństwo, a nie czymś, co rozwija się w macicy matki, jak nasze palce u rąk i nóg lub penis i pochwy. To, jak zajmujemy nasze otoczenie, jako mężczyźni i kobiety jest wyraźnie pod wpływem wychowania, obowiązujących praw opartych na uprzedzeniu opartym na większości. Większość kobiet zachowuje się/funkcjonuje w określony sposób, a każda kobieta, która (naturalnie) odbiega od tego, nie zachowuje się prawidłowo jak kobiety (normalnie). Oprócz bardzo poważnych, bardzo wypaczonych skłonności seksualnych Johna Money’a, wypaczył on szkołę, myślą opartą bardziej na rolach płci niż na rzeczywistości płciowej. Tożsamość Płciowa nie jest w twojej głowie, jest w twoich genach [chromosomy XX i XY]. I dopóki każda komórka w ciele nie jest chora, Tożsamość Płciowa nie może cierpieć na zaburzenie.
Ponownie, ze względu na obfitość materiałów otaczających teorię Johna Money’a i Tożsamość Płciową, pojawi się jeszcze jeden wpis (Część 3) dotyczący doktora Johna Money’a.
Źródło: https://dirtywhiteboi67.blogspot.com/2016/06/dr-john-money-and-theory-of-gender_27.html
Dr John Money i Teoria Tożsamości Płciowej – cz. 3
„Gdzie mędrzec ukrywa liść? W lesie. Ale co robi, gdy nie ma lasu? Sadzi las, aby go w nim ukryć.” – G K Chesterton
Po pierwszych dwóch częściach na temat Johna Money’a może się wydawać, że najgorszym co z jego badawczej pracy społecznie szkodliwej wyszło to zaburzenie (Tożsamość Płciowa) oparte na teorii (Tożsamości Płciowej), która okazała się nieprawdziwa już w początkowym okresie jej istnienia. A jednak pozwolono (wzywano) mu na jej rozprzestrzenianie w trakcie medycznej transformacji milionów, w wyniku czego prawa zostały zmienione, zasady złagodzone, a życie zrujnowane lub co gorsza zakończone (samobójstwa), bez oznak spowolnienia tego zjawiska w najbliższej przyszłości. Niestety, to co mogłoby się wydawać już wystarczająco okropne, nie jest najgorszym; najgorsze jest o wiele bardziej dziwne, złowrogie, perwersyjne seksualnie (parafilia) i samolubne posłużyło Johnowi Money’owi, jak również pedofilom z przeszłości, teraźniejszości i tym którzy jeszcze się nie urodzili.
Paidika: Czasopismo Pedofilii – Oświadczenie o celu
W 2003 roku seksuolog/pederasta Vern Bullough, redaktor czasopisma pedofilskiego o nazwie „Paidika: The Journal of Paedophilia” powiedział coś takiego o swoim idolu Johnie Money’u:
„John Money był dominującym głosem w seksuologii w drugiej połowie XX wieku, otwierając nowe horyzonty w wielu różnych obszarach. W trakcie był wyzywający, szczery i zawsze chętny do walki, ale także oryginalny i prowokujący do myślenia. Ten artykuł rozpoczyna się od ogólnego przeglądu nauki, przechodzi do psychologii i seksuologii, a następnie szczegółowo analizuje wkład Johna Money’a w seksuologię. Jego wkład w seksuologię jest liczny i zróżnicowany, w tym rozwój koncepcji płci, jego teoria Tożsamości Płciowej oparta na jego pracy z osobami interseksualnymi, przypadku Johna-Joan i jego znaczeniu w ustanawianiu transseksualizmu jako kategorii diagnostycznej i dyscypliny akademickiej.” – The Journal of Sex Research, Vol. 40, No. 3 (Aug., 2003), pp. 230-236: The Contributions of John Money: A Personal View, Vern L. Bullough
Dlaczego dobrze znany/ceniony profesjonalny doktor, jak John Money, miałby być idolem zwolennika pedofilii?
„Podczas gdy wnioski Money’a dotyczące najlepszego podejścia do spraw seksualnych jedynie wzbudzały unoszenie brwi w połowie lat 70. XX wieku, to wywołały oburzenie wśród bardziej konserwatywnych ludzi w latach 80., kiedy Money zapuścił się w obszary, w których nawet niektórzy z najbardziej żądnych przygód seksualnych odkrywców byli nieufni. W 1986 roku John Money opublikował Lovemaps [Mapy miłości], wyczerpujące studium takich praktyk, jak sadomasochizm, koprofilia, fetysze amputacyjne, autostrangulacja i różne inne zachowania, które nazwał, nie perwersjami, ale „parafiliami”, starając się je zdestymatyzować i zdekryminalizować. Temat pedofilii cieszył się jego szczególnym zainteresowaniem, z którego Money z oczywistych powodów, czerpał przyjemność gdy mówił o nim publicznie.
„Doświadczenie seksualne z czasów dzieciństwa” – wyjaśniał czasopismu Time w kwietniu 1980 roku. – „takie jak bycie partnerem krewnego [kazirodztwo] lub starszej osoby [pedofilia], niekoniecznie musi mieć negatywny wpływ na dziecko.” Udzielił wywiadu Paidika, holenderskiemu dziennikowi pedofilii, który umieszczał reklamy od NAMBLA [Stowarzyszenie Mężczyzn Kochających Chłopców w Północnej Ameryce] i innych grup pro-pedofilskich. „Gdybym miał do czynienia z przypadkiem chłopca w wieku dziesięciu lub dwunastu lat, który podoba się mężczyźnie w wieku dwudziestu lub trzydziestu lat, a związek jest całkowicie wzajemny, a więzi są naprawdę całkowicie wzajemne, to nie nazwałbym tego patologicznym w jakikolwiek sposób. Jest to bardzo ważne, gdy związek zostanie nawiązany na tak pozytywnych i serdecznych podstawach, że nie należy go gwałtownie zrywać.”W 1987 roku Money napisał pochlebną recenzję do nietypowej książki opublikowanej w Danii i zatytułowanej Boys and Their Contacts with Men [Chłopcy i ich kontakty z mężczyznami] . Holenderski profesor Theo Sandfort [autor] w książce przedstawił to, co rzekomo było dosłownym świadectwem chłopców w wieku zaledwie jedenastu lat, entuzjastycznie opisujących rozkosze seksu z mężczyznami w wieku nawet sześćdziesięciu lat.„Dla osób urodzonych i wykształconych po 2000 roku”, napisał John Money, „będziemy ich historią, i będą zdziwieni naszą zadufaną w sobie moralistyczną ignorancją odnośnie zasad seksualnego i erotycznego rozwoju w dzieciństwie.” Money zakończył swoją przedmowę proklamacją „Jest to bardzo ważna i bardzo pozytywna książka.””
Pediatra o pozwalaniu dzieciom na zmianę płci – Michelle Cretella
https://www.facebook.com/watch/?v=677114662620044
Chickenhawk (mężczyzna który kocha chłopców)
Więcej na temat pedofilskich upodobań dr Johna Money’a:
“Bauserman, Money, Bullough and Constantine
Rind i inni cytują przyjazne dla pedofilów autorytety, takie jak Bauserman, Kinsey, Money, Bullough i Constantine, jako autorytety odnośnie seksualności dzieci. W 1991 roku, pisząc dla „The Journal of Homosexuality”, Bauserman zaaprobował promowanie seksu mężczyzna-chłopiec w książce „Male Intergenerational Intimacy”. W wywiadzie dla Paidika: The Journal of Pedophilia, emerytowany profesor John Money, psychoendokrynolog dziecięcy Johns Hopkins i konsultant Penthouse Forum, wezwał do zorganizowanej krucjaty, aby zlikwidować wiek prawny przyzwolenia [wiek osoby pełnoletniej].[5,6] To John Money promował słowo „parafilie”, aby odnieść się do nienormalnych zachowań seksualnych, takich jak nekropolia, sadyzm seksualny, zoofilia, koprofilia, urofilia i pedofilia w sposób mniej jasny i obraźliwy dla czytelników.” – In Exposé: The Failure of Family Courts to Protect Children from Abuse in Custody Disputes, dr J udith A. Reisman
Dr John Money zmartwił się, gdy przepisy dotyczące wieku przyzwolenia w USA zmieniły się z 16 na 18 lat:
„W Stanach Zjednoczonych wiek dzieciństwa został zmieniony z 16 na 18 lat na mocy ustawy Kongresu z 1984 roku. W praktyce pediatrycznej dzieciństwo zasadniczo rozciąga się na okres dojrzewania płciowego i początek wieku młodzieńczego. Okres dojrzewania, zgodnie z konwencją, kończy się w wieku 18–20 lat, chociaż w niektórych aktuarialnych danych statystycznych został przedłużony do 25 roku.” – Development of Paraphilia in Childhood and Adolescence, Child and Adolescent Psychiatric Clinics of North America: Sexual and Gender Identity Disorders. July 1993, Vol 2 (3), 463-475.
* W wiosennym wydaniu czasopisma Paidika z 1991 roku, John Money stwierdził, że pedofilia jest „przelaniem się rodzicielskiego łączenia się w pary w łączenie się w pary erotyczne.” Stworzył swoją klinikę zaburzeń seksualnych, aby dać „swobodę działania sędziom” do uwalniania pedofilów. Richard Berendzen, pedofilski prezes Uniwersytetu Amerykańskiego, stał się „fizycznie i psychicznie zdrowy” po trzech tygodniach w klinice Money’a.
Uznając pedofilię za coś normalnego, John Money opowiada się za końcem przepisów przyzwolenia dotyczących zgody i sugeruje legalizację seksu dla pedofilów, gdy uzyskano „zgodę” ofiary. Money stwierdził: „Gdybym miał do czynienia z przypadkiem chłopca w wieku dziesięciu lub dwunastu lat, który podoba się mężczyźnie w wieku dwudziestu lub trzydziestu lat, a związek jest całkowicie wzajemny, a więzi są naprawdę całkowicie wzajemne, to nie nazwałbym tego patologicznym w jakikolwiek sposób.”
* … pedofilia zdefiniowana przez Johna Money: Pedofilia jest… pedofilią uczuciową w prostych słowach … jednoznacznie pociągiem do dzieci… pociągiem pedofila do dzieci… przelaniem się rodzicielskiego łączenia się w pary w łączenie się w pary erotyczne… relacją uczuciową, przynajmniej w męskiej pedofilii, jest relacją ojcowską … z łączeniem się erotycznym lub w pary kochanków… kombinacją miłości, a także czynnika pożądania … [aż] do osiągnięcia dojrzałości płciowej. (Paidika: The Journal of Pedophilia)
Dobitnie z relacji tych, którzy postawili dr Johna Money’a na piedestale, a także innych którzy wskazywali na jego widoczną pro pedofilską postawę, że dr Money opowiada się za stosunkami seksualnym z dziećmi (szczególnie chłopcami) za obopólną zgodą. Poniżej kilka fragmentów z jego własnych publikacji:
„Antyseksualne tabu zobowiązują społeczeństwo do zatarcia w dzieciństwie samego seksu i podniecenia erotycznego, które przypisuje się w wieku dorosłym jako normalne i konieczne. Nowa i przerażająca antyseksualna inicjatywa jest postrzegana jako próba kryminalizacji przez Programy Reformy Wymiaru Sprawiedliwości [JSRP] oraz karania i więzienia nieletnich przestępców. W literaturze fachowej z zakresu wiktymologii pojawiła się nowa kategoria zboczeńców, bardzo młody nieletni przestępca seksualny lub dziecko oprawca. Literatura dotycząca dziecięcych sprawców nie przestrzega jednak ustalonych zasad badań naukowych. Stara się również patologicznie patrzeć na typowe dla gatunku zabawy seksualne w dzieciństwie (Okami, 1992). W rzeczywistości w sposób ukryty odzwierciedla reakcję sprzeciwu na emancypację seksualną w latach 60. i wczesnych 70., epoce tak zwanej rewolucji seksualnej. Ten nowy trend w traktowaniu przez wszystkie Programy Reformy Wymiaru Sprawiedliwości [JSRP] jako zachowań przestępczych, jeśli się powiedzie, osiągnie patologiczny wynik odwrotny do zamierzonego. Rozwijanie miłosnych map zostanie zdewastowane traumą zdrowych, lecz niedoinformowanych strażników opieki nad dziećmi. Tak więc, zamiast zmniejszać występowanie parafilii, takie terapie rozszerzą ją wykładniczo z pokolenia na pokolenie.” – „Development of Paraphilia in Childhood and Adolescence” in Child and Adolescent Psychiatric Clinics of North America: Sexual and Gender Identity Disorders. July 1993, Vol 2 (3), 463-475., 1993
„Odparowanie filizmów z seksu i podniecenia erotycznego tworzy kolejną cechę wspólną dla wszystkich parafilii, w tym pedofilii. Podobnie jak inne parafilie, pedofilia nie jest wybierana dobrowolnie, ani nie można jej porzucić dobrowolną decyzją. To nie jest preferencja, ale orientacja lub status seksualno-erotyczny. Może to być postrzegane jako analogiczne do leworęczności lub daltonizmu.” – str. 448, Pedophilia: A Specific Instance of New Phylism Theory as Applied to Paraphilic Lovemaps
Wzmianka o daltonizmie w książce Money’a jako czemuś odpowiadającemu pedofilii jest interesująca, bo jak ktoś kto jest dotknięty daltonizmem może uczyć zdrowych ludzi o kolorach?
“Natomiast nieletni, który jest w związku pedofilskim, ale nie jest w nim uwięziony i nie jest narażony na karę odwetową, jeśli on lub ona w nim pozostanie, nie jest narażony na ryzyko zostania pedofilem w wieku dorosłym (Money and Weinrich, 1983). Przykład tej ostatniej propozycji można znaleźć w niektórych lokalizacjach niektórych dużych miast. W tych miejscowościach tradycyjnie chłopcy byli sponsorowani przez starszych pedofilów przez trzy, cztery lub pięć pokoleń (niepublikowane dane Baltimore; Reeves, 1981). Ponieważ podążają śladami starszych krewnych, tym chłopcom nie grożą efekty przyłapania. Ponadto są w stanie przewidzieć, że ich okres sponsorowania wydłuży się z około 11 roku życia do 15 roku życia i że w późniejszym wieku rozpoczną heteroseksualne randki z rówieśnikami.”- str. 448, 449
„Jednak pedofil prawdopodobnie doświadczył szalonej formy obsesji, to jest łączenia się w pary na bazie seksu i erotycznego podniecenia i zakochiwania się. Skazany jest na nieodwzajemnioną miłość, ponieważ nieletni nie zakochuje się, ale raczej reaguje łączeniem się w parę jako rodzic-dziecko i być może z odrobiną uwielbienia dla bohatera. To ostatnie jest znacznie wzmocnione u nieletniego poprzez wyrozumiałe i równorzędne traktowanie przez sponsora, bez moralnego dyscyplinowania.
Dla nieletnich angażowanie się w czynności seksualne jest wymianą/kompromisem, a nie czymś, za czym spontanicznie tęsknią. Analogią jest zaaranżowane małżeństwo, a nie jako spełnienie romantycznej namiętności. Łączenie się w parę nieletniego z pedofilem jest jak z rodzicem lub charyzmatycznym przywódcą, a nie jak z kochankiem dla seksu i erotycznego pobudzenia.
Mapa miłosna pedofila dyktuje, że dla niego pociąg erotyczno-seksualny będzie mógł wystąpić tylko wtedy, gdy partner jest członkiem określonej grupy wiekowej. W pedofilii jest to wiek dziecięcy i osiągania dojrzałości płciowej. Kiedy młodszy partner dojrzewa i wkracza w wyższą grupę wiekową, klej przywiązania erotyczno-seksualnego rozpuszcza się, a związek, jeśli trwa, staje się przyjaźnią, pozbawioną wzajemnej pasji erotycznej.” – str. 450
„Oparte na greckich korzeniach słowo „pedofilia” oznacza „miłość do dzieci”. Dwa znaczenia miłości złożone w jednym słowie. Jednym ze znaczeń jest miłość, tak jak w miłości rodzicielskiej i w parach między rodzicem a dzieckiem. Drugim znaczeniem jest miłość jak podczas uprawiania seksu i seksualna więź dwóch partnerów, z których jednym jest nieletni. Te dwa znaczenia mają wspólną cechę wzajemności więzi między dwojgiem ludzi.” – str. 458 Pedophilia: A Specific Instance of New Phylism Theory as Applied to Paraphilic Lovemaps
Dr John Money stworzył termin Parafilia zarówno w celu dodania dziesiątek dodatkowych zaburzeń seksualnych (według niego), jak i w celu rozwodnienia perwersji seksualnych, szczególnie pedofilii.
Dr Money traktował seks tak, jak i płeć, odrywając go od normy/biologii, mógł twierdzić/wstawić swoje (i jego bliskiego kręgu pedofili) zniekształcone/chore/nikczemne SEKSUALNE pociągi do dzieci, choć nie do zaakceptowania, to przynajmniej nie karalne.
„PARAFILIE
Erotyczne fantazje oraz związane z nimi praktyki lub animacje zaprogramowane w zniekształconych mapach miłosnych są powszechnie znane jako perwersyjne lub dziwaczne. W prawie i systemie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych są one znane jako perwersje. W nauce i medycynie perwersje są dziś znane jako parafilie.[5,4] Parafilia oznacza miłość (philia) wykraczające poza zwykłe (para).” – Paraphilias: Phenomenology and Classification, dr John Money
Najwyraźniej jego seksualne wykorzystywanie bliźniaka Reimerów było wypaczone, chore, okropne i kryminalne! Jednak pod pozorem postępu i odwagi, nieudana teoria płci i Tożsamości Płciowej dr Money’a rozprzestrzeniała się w tempie, którego nawet on nie mógł przewidzieć.
W pogoni za marzeniem o „Pedofilii opartej na obopólnej zgodzie” (co ostatecznie doprowadziło do usunięcia go i zamknięcia kliniki Tożsamości Płciowej w Johns Hopkins), by rozprzestrzeniać ten pogląd równocześnie z Tożsamością Płciową, w podobnym duchu, dr Money wzniósł swoje parafilie na najwyższy poziom, twierdząc później że kochający/intymny seks między dwojgiem dorosłych sam w sobie był parafilią (normofilią):
„Normofilia (greka, norma, zasada + -filia, miłość): stan, który jest antypodyczny do parafilii. W normofilii nie ma obowiązkowej i niezmiennej zależności od zafiksowanego partnera, obiektu lub zrytualizowanej czynności. Możliwy zakres akceptowalnych i pobudzających czynności erotyczno-seksualnych jest większy u osób normofilnych niż u osób parafilnych. Kryteria normofilii nie są bezwzględne, ale są zmienne, statystycznie, międzykulturowo i ideologicznie. Normę ideologiczną narzucają rządzący, czy to rodzice, rówieśnicy, duchowieństwo czy policja.” – Development of Paraphilia in Childhood and Adolescence
Zrównując każdy rodzaj seksu do czegoś nienormalnego, dr John Money znormalizował wszystkie parafilie, w tym pedofilię!
Może się wydawać, że teoria Tożsamości Płciowej i teoria Pedofilii za Obopólną Zgodą znajdują się na różnych torach kolejowych jadących w różnych kierunkach, ale bliższe spojrzenie pokazuje, że są to różne wagony na tym samym torze poruszające się w tym samym kierunku ciągnięte przez tę samą lokomotywę: dr Johna Money. Teorie Tożsamości Płciowej Money’a lingwistycznie wykorzystywały/nadużywały role seksualne do biologicznie odczepionej męskości od mężczyzny i kobiecości od kobiety i udało się to. W tym samym duchu dr John Money (i jego zastępy pedo-seksuologów/psychologów) pracował nad uwolnieniem pedofilii od perwersji za pomocą normalizacji jej poprzez zrównanie WSZYSTKICH kontaktów seksualnych jako nienormalnych.
A ponieważ biologia jest obecnie zgodnie z prawem niszczona w imię i z powodu twórczości znanego pedofila, w oparciu o błędne teorie tego samego pedofila, to otwierają się wszelkie drzwi i rozwijane są czerwone dywany dla innych pedofilów i seksualnych drapieżników, więc to co najgorsze, jeszcze przed nami.
Źródło: Dr. John Money and the THEORY of Gender Identity-A Postmortem (Part 3)